Bumperkleven
Advocaatverkeersrecht.nlBinnen het verkeersrecht heeft de aanpak van gevaarlijk rijgedrag voor de wetgever prioriteit. Sommige vormen van gevaarlijk rijgedrag zijn apart strafbaar gesteld. Één daarvan is het bumperkleven. In dit artikel wordt nader op het bumperkleven ingegaan. Hoewel het woord ‘bumperkleven’ in de rechtspraktijk een ingeburgerd begrip is geworden, komt het niet voor in de strafbaarstelling. In artikel 19 Reglement verkeersregels en verkeerstekens (RVV) is namelijk opgenomen: De bestuurder moet in staat zijn zijn voertuig tot stilstand te brengen binnen de afstand waarover
hij de weg kan overzien en waarover deze vrij is.
Deze omschrijving in het RVV bevat een aantal elementen. Een bestuurder moet in staat zijn zijn voertuig tijdig te kunnen stoppen. Hieraan gekoppeld is de afstand waarover de bestuurder zicht heeft en waarover de weg vrij is. In de praktijk betekent dit dat een bestuurder onvoldoende afstand houdt tot zijn voorligger. Ten aanzien van de ernst van de gedraging staat het bumperkleven op hetzelfde niveau als artikel 5 WVW. Artikel 5 WVW is het kapstokartikel bij gevaarlijk rijgedrag en artikel 19 RVV is een zogenaamde lex specialis. Net als artikel 5 WVW is het bumperkleven een overtreding. Op het onvoldoende afstand houden kan als straf niet alleen een geldboete worden opgelegd doch ook een onvoorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid van maximaal twee jaar.
De richtlijn laat zien dat het Openbaar Ministerie het bumperkleven met hogere snelheid streng aanpakt. Wanneer er sprake is van recidive, zal dit nog strenger zijn. Het is belangrijk dit niet te onderschatten.